มารดาคนอื่นๆ ที่ศูนย์ฯ มีเรื่องราวความลำบากคล้ายกัน

มารดาคนอื่นๆ ที่ศูนย์ฯ มีเรื่องราวความลำบากคล้ายกัน

และใช้ชีวิตอย่างพอเพียง ข้างเตียง Atak Deng อายุ 80 ปีนั่งอยู่กับหลานชายวัย 9 เดือนที่ขาดสารอาหารของเธอ Wol Piol Wol แม่ของเขาอยู่ที่บ้านเพื่อดูแลลูกอีกแปดคนของเธอ เธอกล่าว“เมื่อฉันยังเด็ก ฉันไม่ได้เผชิญกับความท้าทายเหล่านี้” เธอกล่าว “ฉันไม่รู้ว่ามันจะเปลี่ยนไปได้ยังไง บางทีพระเจ้าอาจจะช่วยก็ได้”นอกวอร์ด มารดาอดทนรอการตรวจคัดกรอง ชั่งน้ำหนัก และตรวจหาสัญญาณของภาวะ

ทุพโภชนาการเฉียบพลัน แค่อยู่ตรงกลางก็ให้ความหวัง 

การตรวจจับและการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ สามารถสร้างความแตกต่างระหว่างความเป็นและความตาย ในขณะที่ความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมที่ยั่งยืนได้ช่วยพลิกสถานการณ์การกันดารอาหารในช่วงต้นปีตั้งแต่เดือนมกราคมของปีนี้ ยูนิเซฟและพันธมิตรได้ให้การรักษาเด็กกว่า 56,000 คนที่มีอายุระหว่าง 6-59 เดือนเนื่องจากขาดสารอาหารเฉียบพลันรุนแรงในเซาท์ซูดาน และตั้งเป้าที่จะรักษาเด็กที่ขาดสาร

อาหารขั้นรุนแรงมากกว่า 200,000 คนภายในสิ้นปีนี้

DUNDO, แองโกลา, 20 มิถุนายน 2017  – “พ่อของฉันเป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจ วันนั้นเขาทำงานและกลับไปที่เมืองเพื่อไปรับแม่กับฉันด้วยมอเตอร์ไซค์ ที่นั่นทหารอาสาสมัครมาถึงแล้ว และฉันไม่รู้ว่าอะไร พวกเขาใช้เวทย์มนตร์ได้ แต่มอเตอร์ไซค์ใช้ไม่ได้แล้ว… พ่อแม่ฉันโดนตัดหัว ฉันเพิ่งหนีไป”นี่คือความทรงจำของ Mashata เกี่ยวกับโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ที่สุดที่

เขาได้รับในชีวิตเพียง 10 ปีของเขา โศกนาฏกรรม

เดียวกันที่ทำให้เขาต้องหนีตามลำพังจากเมืองคามาโก ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขาในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (DRC) เพื่อไปถึงชายแดนติดกับแองโกลาที่อยู่ใกล้เคียง“พวกเขาต้องการให้ฉันเป็นส่วนหนึ่งของทหารอาสาสมัคร เขากล่าว “นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันออกไปและมาที่ศูนย์ผู้ลี้ภัยแห่งนี้”การเดินทางไปยังศูนย์กลางไม่ใช่เรื่องง่าย Mashata เดินเป็นเวลาสองวัน พายเรือแคนูข้ามแม่น้ำโดยไม่มี

อาหาร มีเพียงน้ำนิ่งเท่านั้น แม้ว่าจะมีผู้คนมากมาย

อยู่รายล้อม แต่เขาอยู่คนเดียวโดยสิ้นเชิง เขาไม่มีเพื่อนหรือผู้พิทักษ์ที่จะปกป้องเขาในตอนท้ายของการเดินทาง Mashata มาถึงศูนย์รับผู้ลี้ภัย Mussungue ในเขตเทศบาล Dundo ทางเหนือของแองโกลา เขาจำวันแรกของเขาได้อย่างชัดเจน: “ฉันมาถึงโดยไม่มีอะไรเลย ฉันไม่เคยพบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายและหิวโหยขนาดนี้”

แต่ท่ามกลางผู้คนมากมาย ใบหน้าที่คุ้นเคยได้เปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง

 “ ‘บาทหลวงแม่’ เห็นฉันและจำฉันได้ เธอบอกฉันว่าฉันเป็นเหมือนลูกชายของเธอ”Marie-Claire ศิษยาภิบาลผู้เผยแพร่ศาสนา เป็นเพื่อนบ้านของเขาใน DRC “เมื่อฉันพบเขาที่นี่ในแองโกลา และฉันรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพ่อแม่ของเขา ฉันไม่รีรอที่จะต้อนรับเขาเข้าสู่ครอบครัวของฉัน” มารี-แคลร์ ผู้ซึ่งเห็นบ้านและเมืองของเธอถูกทำลาย กล่าว

ในฐานะพยาบาลวิชาชีพ เธอแสดงภาพถ่ายเก่าๆ 

ของผลงานของเธอในโรงพยาบาลของ DRC อย่างภาคภูมิใจ เพื่อพยายามแสดงให้เห็นถึงความปกติของชีวิตก่อนหน้านี้ “ฉันไม่เคยคิดว่าฉันจะอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้” เธอกล่าว “ไม่มีใครคิดหรอก” 

Credit : สล็อตแตกง่าย